PREEK VAN PASTOOR/PLEBAAN R.WAGENAAR
GEHOUDEN OP DINSDAG 15 AUGUSTUS 2023
IN DE ST. JOZEFKATHEDRAAL TE GRONINGEN.

 

Wij vieren vandaag het meest eigenlijke Mariafeest. Immers, wij vieren in principe van een heilige de sterfdag op aarde, als de geboortedag in de hemel. En al weten wij natuurlijk niet, wanneer Maria haar overgang naar het andere leven maakte, 15 augustus is van oudsher, vanaf de 5e eeuw, de datum van dit feest.

Waarschijnlijk vanwege de inwijding van de Dormitiokerk in Jeruzalem, op de plaats waar, volgens een overlevering, Maria het aardse met het hemelse verwisseld zou hebben.
Volgens een andere traditie was dit in Epheze in het huidige Turkije.

Wij vieren, dat Maria als eerste mens volledig heeft mogen delen in het Pasen van haar Goddelijke Zoon en zij met ziel en lichaam ten hemel is opgenomen, verheerlijkt is.

St. Paulus zegt in de Romeinenbrief: Allen, die God heeft voorbestemd, heeft Hij ook geroepen. Die Hij riep, heeft Hij gerechtvaardigd en die Hij rechtvaardigde, heeft Hij verheerlijkt.
Geldt dat niet in de eerste plaats voor Maria?

Het geloofsgegeven ontwikkelt zich door de tijd heen en veel, wat in het zaadje van het Evangelie besloten lag, is tot een boom uitgegroeid, waar de vogels zich in nestelen. Zoals in een baby, eigenlijk al in één cel, de mens in de kern er is, maar langzaam groeit en zichtbaar wordt en nog lang doorgroeit tot werkelijke volwassenheid – een beeld, dat kerkvader Vincentius van Lérins in de 5e eeuw ter vergelijking gebruikt.

Het leven is altijd het eerst, daarna komt pas de leer.

Zo heeft het gelovige volk niet willen accepteren, dat zij, die God zelf in haar schoot had gedragen, door het bederf van de dood kon zijn aangetast.

Dáár ligt de oorsprong van het feest, dat wij vieren. Pas daarna, in de latere Middeleeuwen, gingen de theologen zich over het gegeven buigen. En op grond ook van talrijke teksten uit de Heilige Schrift werd het feest erkend en door de hele Kerk gevierd. Ook de orthodoxe christenen vieren het met ons. Pas in 1950 kwam de dogmaverklaring door Paus Pius XII en kreeg het feest zo een duidelijke plaats in de geloofsleer.

Ja, Maria is ten hemel opgenomen, de engelen verheugen zich – zo zingt de liturgie vandaag
Zoals we de lofzang van Maria zelf in het Evangelie hoorden: Zijn keus viel op zijn eenvoudige dienstmaagd, van nu af prijzen alle geslachten mij zalig.

De H. Johannes van Damascus, kerkvader uit de 9e eeuw, verkondiger bij uitstek van deze overgeleverde waarheid, zegt: Het kan niet anders of zij, die bij het baren haar maagdelijkheid ongeschonden had bewaard, zou ook na de dood haar lichaam behouden, zonder aantasting door het bederf.

Zij, die haar Schepper als kind in haar schoot had gedragen, moest wel in Gods woontent verblijven. Het kon niet anders, of de moeder van God zou bezitten, wat haar Zoon bezat en zou door ieder schepsel vereerd worden als moeder en dienstmaagd van God.

Ja, dit is hét feest van Maria, maar het is ook het feest van onze toekomst, van ons, die Christus willen toebehoren.

Zingen wij niet in het Credo, onze geloofsbelijdenis, dat wij geloven in de verrijzenis van het lichaam en het eeuwig leven?

Zo moge de viering van dit feest ons bemoedigen op onze levensweg met al zijn “ups” en “downs”, zoals ook Maria door zoveel smarten is heengegaan.

Dat wij mogen groeien in trouw aan Christus, zoals Maria die heeft voorgeleefd, opdat ook wij eens in de verheerlijking van Maria en haar goddelijke Zoon mogen delen.

Amen.