Tweede zondag van de veertigdagentijd – A
6 maart 2023
Vijfde zondag van de veertigdagentijd – A
27 maart 2023
Tweede zondag van de veertigdagentijd – A
6 maart 2023
Vijfde zondag van de veertigdagentijd – A
27 maart 2023
 

PREEK VAN PASTOOR/PLEBAAN R. WAGENAAR, GEHOUDEN OP ZONDAG 19 MAART 2023 IN DE
ST. JOZEFKATHEDRAAL TE GRONINGEN.

Vierde Zondag van de Veertigdagentijd – A

De Lezingen van deze Zondagen in de Vasten bevatten een doopcatechese. Vorige Zondag hoorden we over het levengevende water in het gesprek van Jezus met de Samaritaanse vrouw. Vandaag gaat het over een blinde, die ziende wordt.
Bij de viering van het Doopsel zijn er twee hoofdobjecten, de doopvont en de Paaskaars, leven en licht. Water is het leven gevende element: van de dood komen we in het leven, ook van de duisternis in het licht.

Vandaag horen we over de blindgeborene. Een lang, maar ook indrukwekkend verhaal.
Waarom is het zo indrukwekkend en aangrijpend?
We zijn in het negende hoofdstuk van het Johannes Evangelie en ik wil u in herinnering roepen de proloog van dit Evangelie, die we op Kerstochtend hoorden in de Dagmis. In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Alles is door Hem geworden. In Hem was leven en dat leven was het licht der mensen. En het licht schijnt in de duisternis, maar de duisternis nam het niet aan. Aan allen echter, die Hem wel aanvaardden, gaf Hij het vermogen kinderen van God te worden.

Het Evangelie, dat wij vandaag horen is een illustratie en een samenvatting van dit messiaanse drama. Jezus, door de Vader gezonden naar zijn uitverkoren volk, is verworpen, door hun blindheid. Echter, wie zijn blindheid erkent, wordt gered. Allereerst is het goed, nog eens te benadrukken, dat lichamelijke of mentale afwijkingen of handicaps geen straf van God zijn, zoals Christus ook zegt vandaag, in tegenstelling tot wat de Farizeeën dachten en nog steeds wel eens door mensen wordt gedacht. Dan zien we, dat de blindgeborene het zicht krijgt. Hij kan kleuren zien, mensen, de schepping, maar belangrijker is, dat hij stap voor stap tot geloof komt. Terwijl de Farizeeën steeds meer verstrikt raken in hun eigen blindheid, gaat de genezen man steeds helderder en scherper zien, niet alleen de zichtbare wereld, maar ook de onzichtbare, de wereld van God, van de Geest. Hij groeit in zijn geloof in Christus. Want hij heeft het eerst over Jezus, dan noemt hij Hem een profeet, een man van God en tenslotte de Mensenzoon, zoals St. Paulus in de Tweede Lezing zegt: Eens waart gij in duisternis, nu zijt gij licht door uw gemeenschap met de Heer. Leeft dan ook als kinderen van het licht.

Ja, hoe staat dat met ons, die door ons Doopsel uit dood en duisternis in het leven en het licht van Christus zijn gekomen? Zijn ook wij gegroeid in ons leven met Christus, in ons geloof? Zijn wij ook helderder gaan zien en beleven, hoe ons leven niet los te denken is van Christus, die onze toekomst is? En dat kan alleen, als wij ons voeden in het geloof door het gebed en de sacramenten te ontvangen. Of zijn wij zo gehecht geraakt aan de aarde, dat wij alleen nog maar zien, wat zichtbaar is, de feitelijke blindheid van de Farizeeën. Ziende blind, zoals we langs elkaar heen kunnen lopen, zonder de ander op te merken, omdat we zo bezig zijn met onszelf en onze eigen zaken en zorgen. Zo leven velen aan de binnenkant van deze wereld, alsof er niets verder meer is, terwijl toch Plato, nog geen christen, al zei, dat de zichtbare wereld maar een schaduw van de eigenlijke werkelijkheid is.

Ja, maar, zult u zeggen, het is zo moeilijk in onze wereld. Er zijn zoveel profeten in deze wereld, zoveel meesters met wijze lessen en er zijn zoveel overtuigingen en ideeën. Natuurlijk, in de hele geschiedenis zijn er talloze profeten geweest en ook in onze tijd. Valse profeten. Er zijn ook anderen, die wijze lessen leren. We zouden kunnen zeggen, in de geest van Christus en zo kunnen zij wegen naar God zijn.

Maar er is maar Eén, die wij de Zoon van God noemen, de Mensenzoon en die heeft niet alleen wijze lessen gegeven, maar Zijn eigen leven – voor ons – en voor ons heeft Hij lichamelijk en geestelijk geleden, door de geselslagen en meer nog door afwijzing, verraad en verlatenheid.

Hij is gekruisigd voor onze zonden, terwijl Hijzelf de zondeloze was. Dat is uniek in de hele mensengeschiedenis.

Daarom. Laat u niet misleiden, maar zie helder met de ogen van het geloof: alleen CHRISTUS is de weg, de waarheid en het leven!

Heer, vermeerder ons geloof.

Amen

 
Vierde zondag van de veertigdagentijd – A
Deze site gebruikt enkel cookies voor de basis­func­tio­naliteit. Er wordt geen gebruik gemaakt van site-analyse of cookies van derden.