PREEK VAN PASTOOR/PLEBAAN R.WAGENAAR
GEHOUDEN OP ZONDAG 9 JULI 2023
IN DE ST. JOZEFKATHEDRAAL TE GRONINGEN.

 

Wat Zacharia zei over de koning, die komen zou, moet de meeste mensen op zijn minst vreemd in de oren hebben geklonken, want zo’n koning paste op geen enkele wijze in het denkpatroon. Een koning zonder paard, een vorst zonder macht, een koning, die geen oorlog voert, juist de wapens afschaft – dat is toch geen koning? Maar Zacharia denkt daar anders over. Een echte koning, zo houdt hij vol, een koning naar Gods hart, is niet trots, maar deemoedig. Deemoedig als een ezel, die geduldig zijn last torst, nauwe bergpaadjes beklimt en uren voortloopt om zijn baas te helpen.

Het is alweer zo’n 60 jaar geleden, dat de schrijver Gerard Reve door christenen voor het gerecht werd gedaagd, omdat hij God zijn ezeltje noemde. Toch hebben God en de ezel veel met elkaar gemeen. God is niet iemand, die hoog te paard zit. Hij vindt zichzelf niet zo belangrijk. Als Hij ergens komt, maakt Hij er geen grote show van.

Kwam Hij niet als een kind in een kribbe naar ons toe? Dat Hij hier in ons midden is, merk je alleen, als je de oren van je hart open zet. Dan kun je Hem zachtjes horen meezingen. Want God vindt ons belangrijker dan zichzelf. En Hij heeft vooral oog voor de kleinste mensen, de zwaksten, de ezels onder ons. De mensen dus, die de slagen krijgen, de zwaarste lasten moeten dragen. En die meer van God begrijpen dan de grootdoeners, de mensen, die zichzelf zo belangrijk vinden, die het gemaakt hebben.

Ik moet denken aan Lourdes. Daar zie je al die duizenden mensen, die komen bidden, kaarsjes opsteken, zingen. De meesten van hen zullen niet zoveel van theologie weten, of discussies over het geloof en de Kerk kunnen voeren, maar ze weten zich geborgen bij de Heer en zijn moeder. Daar komen ze met zorgen en moeilijkheden en de zieken met hun pijnen en zichtbare handicaps. En ze vinden er troost, hoop en bemoediging. En was het niet aan een meisje van 14 jaar, dat nauwelijks kon lezen en schrijven, ziekelijk was, dat de hemel zich openbaarde? Lourdes – Bethlehem. Zo vinden we het door heel de Bijbel heen, hoe de kleinen en zwakken de uitverkorenen zijn.

David in het Oude Testament wordt als jongste van de zonen van Isaï uitverkoren om koning te worden, nog maar een jongen, die op het veld werkte. En Maria, een onbeduidend meisje uit Nazareth – kan er iets goeds uit Nazareth komen -, wordt uitgekozen, om de moeder van Gods Zoon te worden. De eerste heiligverklaarde is een dief, een boef : “Heden nog zult gij met Mij zijn in het paradijs”. Wat te denken van de apostelen, zeker voor Pinksteren, een stelletje zwakkelingen, die, als het er op aan komt, hun meester in de steek laten.

In het Evangelie van vandaag jubelt Jezus het dan ook uit: “Ik dank U Vader, Heer van hemel en aarde, omdat Gij deze dingen – de dingen, waar het om gaat – verborgen hebt gehouden voor wijzen en verstandigen, maar ze hebt geopenbaard aan kleine mensen!”. En Hij voegt eraan toe: “Komt allemaal tot Mij, die belast en beladen zijt en Ik zal jullie rust en verlichting schenken”.

De boodschap van vandaag luidt dus, dat God oog heeft voor de zwoegers en de lijdenden, voor de mensen, die door iedereen voorbij gelopen worden. Hun last wil Hij verlichten. Dat kan Hij echter niet alleen. Daar heeft Hij mensen voor nodig, die geen luxe paarden willen zijn, of strijdrossen, maar ezels. Stille sjouwers dus, koppige doorzetters, die het werk van alledag willen doen, steeds maar weer opnieuw en geduldig. Want wat zouden wij zonder zulke ezels beginnen? Hun werk valt dikwijls niet op. Ze doen hun plicht, thuis, in ziekenhuizen, en verpleeghuizen, voor hun oude moeder of vader. Ze luisteren naar mensen, die hun verhaal kwijt moeten. Ze bezoeken zieken, passen op de kinderen van hun buren, doen boodschappen voor mensen, die dat niet meer kunnen. Belangeloos, schijnbaar kleine dingen.

Als je zó leeft, zegt Jezus, dan heb je het begrepen. Dan ben je zachtmoedig en nederig van hart, zoals Hij zelf. Niet voor niets reed Hij op Palmzondag op een ezel Jeruzalem binnen.

Daarom mag iedereen zich bij Hem veilig voelen. Wie God wil dienen in deemoed en solidariteit met anderen, zal niet opgejaagd worden door verlangens naar geld en aanzien, maar vrede en rust vinden.

En zware lasten zullen van zijn schouders worden genomen, alleen al, omdat hij beseft, waar het werkelijk om gaat.

 

Amen.